Arantzazu con sus hijos Enekoitz, Pello y Mikel en el aurresku de honor |
De formación bibliotecaria y vocación escritora, mi
ama es una intelectual con una prolífica producción literaria, ciudadana del
mundo, feminista, enfermizamente vasca, Bizkaina enamorada de Nabarra y muy
americana, siempre fiel a sus 7 amores; marido, 4 hijos, la escritura y
Euskadi. Zazpiak bat.
Buenos Airesen jaio eta euskal aste batek
Montevideora mugitu zuen. Militarrek Caracasera bultzatu zuten, eta bertan
graduatu, ezkondu, lehen 3 seme-alabak erditu eta liburuzain lan egin zuen
AEBetako enbaxadan. Bertan J.F. Kennedy ezagutu zuen.
Junto a mi aita, deciden deshacer los 10.000 kms
que habían hecho sus aitas de ida, dejar trabajos, amigos, familia y casa, para
volver a su desconocido país. Solo esperaban lograr “hacer Nabarra” y que sus
hijos estudiaran en San Fermin Ikastola. Esta fue el sexta regreso de seis
exilios conocidos en las 6 últimas generaciones de la familia.
Eskualde anitzeko azentua duen hizlari sutsua
izanik, idazteko artea behar du arnasa hartzeko. Bere 20 eleberri baino
gehiago, saiakera, 1.000 artikulu ... behar fisiko horren isla dira.
Idazterakoan, bihurguneak menderatzen ditu eta deskribapenetan hiztegiaren
aberastasuna nabarmena da.
Pello, Enekoitz, Arantzazu Amezaga y Mikel en la sede de Irujo Etxea |
Prefiere leer a comer. Cada uno de los miles de
libros que tiene, son hijos leídos varias veces que controla y cuida a diario.
Es imposible coger uno prestado sin que la ama-bibliotecaria te reprenda.
Emakume irmoa da, emakumetasunaren eskubideetako
borrokan aintzindari. Kezkatuta gaur egungo "harritzen ez zaion"
belaunaldiaren jarreren eta ibilbidearen aurrean. Egunero harritzen gaitu
artikulu baten ideiarekin, kezka batekin edo aurkitutako lagun batekin, bai
Kanadan, Hungrian edo Paraguaian. Ea harritzen ikasten dugun.
Pello Irujo Amezaga
No hay comentarios:
Publicar un comentario